Mistrzostwo w zawodzie nauczyciela stanowi osnowę podjętych w niniejszym opracowaniu zaciekawień i dociekań. Zaprezentowane rozważania dostarczają wiedzy o procesie edukacji oraz o podmiotach edukacji – dziecku, rodzicach i nauczycielu, którzy podejmują konfrontację wobec dylematów wynikających z dynamicznie rozwijającej się rzeczywistości społecznej i bezwzględnie ją rewidują. Zmieniające się wymogi, kierowane wobec współczesnej edukacji, pozwalają snuć w przedkładanej Czytelnikowi monografii refleksje na temat powinności, jakie wymagane są od pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej w teraźniejszości obywatelskiej.

Problem tego, jak funkcjonują dzieci z rzadkimi chorobami neurologicznymi, jaka jest ich sytuacja społeczna, w szczególności w kontekście potrzeb i zasobów komunikacyjnych i edukacyjnych, jest stosunkowo słabo rozpoznany empirycznie, szczególnie w naszym kraju. Natomiast osoby z rzadkimi zespołami neurologicznymi stanowią grupę, która wymaga szczególnego wsparcia w celu wyrównania szans w dążeniu do jak najwyższej jakości życia. Efektywne wsparcie powinno być zawsze oparte na zasobach danej jednostki. Rozpoznanie tych zasobów wydaje się zatem kluczowe w osiągnięciu zamierzonych celów, szczególnie w sytuacji dziecka znajdującego się w tak trudnej sytuacji, jaką stanowi rzadka choroba neurologiczna. Autorka podczas swoich badań przeanalizowała funkcjonowanie chorych dzieci w perspektywie ich potrzeb i zasobów, a nie tylko ograniczeń. W ten sposób wypełniła lukę dotyczącą wiedzy o dzieciach z rzadkimi chorobami neurologicznymi w kontekście ich potrzeb i zasobów komunikacyjnych oraz edukacyjnych. Z pewnością z wyników tych badań i analizy wniosków skorzystają zarówno specjaliści, jak i osoby zainteresowane tematem z przyczyn osobistych.

W książce przedstawione zostały możliwości logopedy, terapeuty zajęciowego i pedagoga w diagnozie i terapii osób z rzadkimi chorobami genetycznymi. Autorzy prac poruszyli problematykę zaburzeń mowy i komunikacji u dziecka z zespołami: delecji 5p (zespołem Cri du Chat), Klinefeltera, Dravet, Aperta, z rzadką mutacją genetyczną genu FOXP1, z duplikacją chromosomu Xq28, z delecją w 13. chromosomie i z wodogłowiem. Przyjrzeli się zaburzeniom głosu u dziecka po operacji guza pnia mózgu, opóźnionemu rozwojowi mowy u dziecka z podejrzeniem choroby genetycznej, komunikacji wykorzystującej metodę psychodramy u dziecka z głęboką wieloraką niepełnosprawnością. Publikacja znajdzie szerokie grono odbiorców wśród logopedów, psychologów, pedagogów, terapeutów i wszystkich osób zainteresowanych tematyką zaburzeń mowy i komunikacji.

„Autorka podjęła się wysoce oryginalnego i wymagającego dużej świadomości metodologicznej zadania (…). Recenzowana rozprawa wyraźnie poszerza dyskurs na temat ról rodzinnych i zawodowych kobiet w sektorze nauki i szkolnictwa wyższego. Chcę tym samym podkreślić, iż Autorka książki dołączyła do nielicznej grupy badaczek kultury rzeczywistości akademickiej, w której partycypują kobiety-naukowczynie i którą Autorka dookreślała przez rozpoznanie wielkości zakresu tejże rzeczywistości. Jednocześnie idea przewodnia pracy budzi wielowątkowe refleksje wychodzące poza jej główny obszar problemowy – inspiruje bowiem do niekonwencjonalnego namysłu nad społeczną odpowiedzialnością uczelni wyższych, zjawiskiem nierówności społecznych i refleksji nad problematyką kapitału społecznego”. Z recenzji prof. dr hab. Agnieszki Cybal-Michalskiej . „Praca dr E. Krause jest poświęcona ważnemu problemowi godzenia przez kobiety pracy naukowca z macierzyństwem (…). Walorem pracy są przedstawione przez E. Krause rekomendacje, jakie zmiany prawne, organizacyjne należałoby wprowadzić na uczelniach, aby stały się one bardziej przyjazne dla kobiet-matek. (…) sporządzenie ich listy przez autorkę i uzupełnienie o nowe proponowane rozwiązania stanowi warty zauważenia przyczynek do stworzenia sytuacji, w których kobiety, ale także mężczyźni mający dzieci parający się nauką, uzyskaliby warunki poprawiające możliwość osiągania lepszych wyników w pracy. Nie ulega wątpliwości, że łączenie obowiązków rodzinnych, wychowawczych z pracą naukową mającą swoją specyfikę jest szczególnie trudne”. Z recenzji prof. dr hab. Renaty Siemieńskiej

Książka wpisuje się w dynamicznie rozwijający się nurt pedagogiki rodziny. Podejmuje ważną i aktualną problematykę wymagającą ustawicznych eksploracji. Zawarte w niej artykuły koncentrują uwagę zarówno na różnorodnie pojętych trudnościach i zagrożeniach współczesnej rodziny, jak i wychodzą naprzeciw wyzwaniom i eksponują priorytety na owej drodze.

Monografia wpisuje się w niezmiernie aktualną i ważną ze społecznego punktu widzenia problematykę odnoszącą się do osób z wszelkiego rodzaju uszkodzeniami (w tym fizycznymi i psychicznymi) oraz psychologii rehabilitacyjnej. Jak pisze sam Autor, przesłaniem monografii jest „pomoc tym wszystkim, którzy pragną wesprzeć osoby z uszkodzeniami fizycznymi lub psychicznymi do głębszego zaangażowanego uczestnictwa w życiu różnych wspólnot i poprzez to uczestnictwo realizować podmiotowy sens własnego życia”. Tym, co odróżnia monografię od innych podobnych tematycznie prac, jest zwrócenie uwagi przede wszystkim na problemy osób z niepełnosprawnością w relacjach z otoczeniem. Jest to istotna zmiana w podejściu do osób z niepełnosprawnością.