302811
Książka
W koszyku
Esej napisany w 1891 r., zawierający szeroką analizę dzieł norweskiego dramaturga Henrika Ibsena oraz angielską recepcję tegoż. Shaw wykorzystuje tę "ekspozycję ibsenizmu", aby zobrazować niedoskonałości brytyjskiego społeczeństwa, szczególnie stosując do końca wymyśloną "wspólnotę tysiąca osób", podzieloną na trzy kategorie: filistrów, idealistów i samotnych realistów.
George Bernard Shaw, irlandzki dramaturg i prozaik, przedstawiciel dramatu realistycznego, podejmuje się chirurgicznej analizy filozofii społecznych leżących u podstaw twórczości Henrika Ibsena. Koncentrując swoją analizę na rzuceniu przez Ibsena wyzwania konwencjonalnym "ideałom", które zarówno Ibsen, jak i Shaw uważają za największe zło w społeczeństwie ludzkim. Shaw podsumowuje i ujawnia szesnaście sztuk Ibsena, korzystając z okazji, by wyjaśnić niektóre z najistotniejszych jego zasad. Niektóre z najbardziej uderzających fragmentów ujawniają radykalne feministyczne perspektywy Shaw’a, z których niektóre rezonują tak, jakby wyprzedzały swoje czasy o pół wieku. Fascynujące objawienie umysłów dwóch wielkich i rewolucyjnych pisarzy (nie zawsze jest oczywiste, czyj głos jest dokładnie czyj). To zawsze aktualna książka, która obnaża hipokryzję wciąż zatruwającą społeczeństwo w XXI wieku.
Status dostępności:
Kielce - Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 27159 (1 egz.)
Starachowice - wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 2708 (1 egz.)
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej