á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Taka charakterystyka bohaterów nie zachęca co czytania. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że akcja książki toczy się w Barcelonie, w latach 30 ubiegłego wieku. To z kolei tłumaczy życiową niezaradność Natalii i jej naiwne poddanie się losowi. Dziewczyna wychowywana przez ojca, nauczona została tylko jednego – mężczyzna rządzi, kobieta jest mu uległa. Dlatego bohaterka pozwala się znieważać i zastraszać – takie jest jej miejsce w małżeństwie, i jest to zupełnie naturalne. Czytelnik nie może zbyt pochopnie oceniać Natalii. Okazuje się bowiem, że w gruncie rzeczy to ona dźwiga na swoich ramionach ciężar wychowywania dzieci i troski o dom. Co więcej, gdy Quimet wyrusza na wojnę (czemu Natalia oczywiście się nie sprzeciwia), dziewczyna idzie do pracy, by polepszyć warunki bytowe swoje i swoich dzieci. Jednak gdy mąż ginie na froncie, zaczyna brakować pieniędzy i żywności, Natalia w końcu się poddaje – decyduje zabić dzieci i siebie. Ale wtedy pojawia się miłość. I okazuje się, że to „książka o miłości. O bezwarunkowym uczuciu, którego nie chcemy zmieniać, kształtować, ulepszać. Tylko czy taka miłość jest czymś dobrym?” Większość z nas stwierdzi z całą pewnością, że nie. Ale Natalia ma na ten temat odmienne zdanie...